کرد ، لر و بلوچ در اصل عشایر ایرانی کوچ نشین بوده اند. در واقع منابع اولیه اسلامی لران و بلوچان را به اسم کرد ذکر کرده اند. کلنل بل که در سال 1889 از منطقه بلوچستان هندوستان( پاکستان فعلی) به ایران سفر کرده و از منطقه لرهای ممسنی در اطراف شیراز عبور کرده است، در مقاله ای که در یکی از مجلات انگلیسی چاپ کرده است ،از شباهت جسمانی و رفتار همانند ممسنی ها و بلوچها اظهار تعجب کرده است و گفته اینها بایستی هم تبار بوده باشند. همچنین یکی از مورخان عربی از یکی از امرای لرستان با لقب البلوشی یاد کرده است.

 اینکه چرا بلوچ ها از سرزمین اصلی شان که ما بین کوه های زاگرس و البرز بوده به این سرزمین گرم وخشک که بلوچستان امروزی است به اجبار  کوچ داده شدند .که در زمان انوشیروان اتفاق افتاده به دلیل وحشت  حکومت از نزدیک بودن بلوچ ها به پایتخت ان زمان ایران که مبادا به دست بلوچ ها تسخیر شود و قافله های تجاری ان ها مورد دستبرد قرار گیرد و هزار و یک دلیل دیگر / به کوچ اجباری بلوچ ها دست زد ابتدا انها را به سوی کرمان کوچ داد وبعد ها به جایی کوچ داد ه شدند که مکران نام داشت / که در ان زمان مردم سرزمین مکران از سیاهان هندی و حبشی  بودند که بعد ها بلوچ ها با تسلط بر انها این سرزمین را مسخر خود کردند امروزه نیز از ان مردم در بلوچستان وجود  دارد که بیشتر در مناطق جنوبی بلوچستان  همراه بلوچ ها ساکن اند.

واینکه بعضی طوایف بلوچ شجره  خود را به اشتباه به عرب های قریش و بعضی به لر های محمد حسنی و شیرازی وبعضی به کردهای شبستری می رسانند کاملا اشتباه است و دلیل نا اگاهی انها ازریشه ی  تاریخی قوم بلوچ است وما تا بحال ندیده ایم کسی از طوایف بلوچ بگوید شجره من به بلوچها می رسد. والا این شجر ه های من دراوردی  را برای ان ها کسانی درست کرد ه اند که انها را از فرهنگ مذهب  و زبان و اصالت  بلوچی شان دور سازند.و همه ی بلوچ ها اعم ازمردم  جنوبی ترین نقطه بلوچستان تا شمالی ترین نقطه بلوچستان  دارای یک شجره واحد بلوچ هستند.